Majorka

Majorka jest największą z wysp archipelagu Baleary. Od Sant Telm na zachodzie do Cala Ratjada na wschodnim wybrzeżu liczy ok. 100 km szerokości. Oprócz przepięknego wybrzeża ma do zaoferowania – mimo niewielkiej powierzchni (poniżej 3640 km2) – zróżnicowane idylliczne krajobrazy. Główne pasmo górskie Serra de Tramuntana ciągnie się wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża, a jego najwyższy szczyt Puig Major liczy 1445 m wysokości. Łagodniejsze Serra de Llevant wytyczają południowo-wschodnią linię brzegową, osiągając na wierzchołku Sant Salvador wysokość prawie 510 m. Między oboma łańcuchami leży Es Pla, plaska równina uprawna.

linia brzegowa na majorce
Większość terytorium Majorki jest łatwo dostępna dzięki doskonałej sieci dróg, w tym szerokich odcinków autostrady. Niektóre kręte drogi w górach nie przerażają jedynie wytrawnych kierowców, ale roztaczające się z nich widoki są niezapomniane. Majorka ma urozmaiconą linię brzegową. Dwie ogromne zatoki: Badia d’Alcudia na północy i Badia de Palma na południowym zachodzie zostały ukształtowane przez wiatr i morskie fale. Czas i klimat wyrzeźbiły setki niezwykłych dolin w przeważających tu skałach wapiennych. Z pewnością warto zobaczyć ogromne jaskinie Drac, Arta i Hams.
Na zachodzie i na północnym zachodzie wyspy wspaniałe klify gór Tramuntana opadają stromo ku morzu. Spokojne wschodnie wybrzeże urozmaicają setki ukrytych zatoczek. Zarówno na północy, jak i na południu rozciągają się rozległe piaszczyste plaże przyciągające turystów. W niewielkim oddaleniu od południowego brzegu wyspy znajduje się mini-archipelag Cabrera, służący niegdyś jako więzienie, a dziś stanowiący rezerwat przyrody.
Majorka ma klimat śródziemnomorski niemalże w czystej postaci. Zimy są łagodne, lata zaś gorące i suche. Mimo to szczyty Serra de Tramuntana niekiedy zimą bywają pokryte śniegiem, podczas gdy doliny skąpane są w słońcu. Góry chronią wyspę przed zimnym północnym wiatrem, a na ich wschodnich i zachodnich stokach występuje znacznie większa ilość opadów. Bryzy morskie łagodzą na wybrzeżu dotkliwe letnie upały, natomiast w centrum wyspy od końca lipca do września jest bardzo gorąco

Niezapomnianym obrazem pozostającym w pamięci po pobycie na Majorce wiosną jest morze różowobiałych kwiatów migdałowców, zalewające niemal całą centralną równinę. Cieniste gaje pomarańczowe i cytrynowe tworzą zielone tarasy na stromym pogórzu gór Serra de Tramuntana, a sękate drzewa oliwne rodzą piękne owoce, podstawowy składnik w pożywnej kuchni majorkańskiej. Wysoko w górach powietrze przesycone jest wonią sosen, na gorącej równinie zaś chleb świętojański wyróżnia się woskowymi, ciemnozielonymi liśćmi
Majorka i Minorka są miejscem występowania nadzwyczajnej rozmaitości kwiatów i roślin, takich jak lawenda, jałowiec, mirt, rumianek, bratki polne, mieczyki, różnorodne storczyki i szkarłatne maki. Dziki rozmaryn, tymianek, koper i czosnek pachną latem w wielu miejscach, a na wsiach kwitnące pelargonie czerwienią się w oknach.

Podmokłe tereny S’Albufery na północnym wschodzie Majorki i porośnięte karłowatą roślinnością wydmy na południu tworzą miniaturowe ekosystemy. Również Minorka ma własny obszar moczarów, także zwany S’Albufera, pokryty drzewami tamaryszku i zasiedlony dzikim ptactwem.
Na każdej wyspie żyje zadziwiająca mnogość ptaków. Sokoły skalne i ogromne sępy kasztanowate, orzełki południowe, orły przednie i orły morskie krążą wysoko nad majorkańską Serra de Tramuntana, a kormorany, różnorodne ptaki morskie i śpiewające mają tu swoje rewiry. Moczary przyciągają różowe flamingi, kuliki, słonki, dzikie kaczki, świergotki, czaple i kurki wodne. Minorka jako jedyna z wysp archipelagu jest miejscem lęgu ścierwnika białego. Niestety, tubylcy nierzadko organizują nielegalne polowania na drozdy i kosy. W sezonie także słonki, turkawki i przepiórki często trafiają do garnka. Świat zwierząt tworzą króliki, hiszpańskie zające i łasice, a także jeże i nietoperze. Spotykane tu cztery gatunki węży są niegroźne; występują także interesujące jaszczurki, łącznie z jaszczurką gwiaździstą żyjącą jedynie na Minorce. Żółwie morskie i lądowe nadal żyją na wyspie, ale ich liczebność ciągle spada.